woensdag 16 september 2009

#20 Muziek online

Net als met librarything, had ik met last fm al een beetje vooruit gewerkt. Ik ben nooit een enorme radioluisteraar geweest en ik moet voor het voor nieuwe muziekjes altijd hebben van tips. Vroeger in Groningen had ik hele hippe vrienden, die allemaal bij Vera werkten, maar hier in Den Haag moet ik toch andere bronnen gaan aanboren. Last FM leek mij wel zo'n goede bron. Dus meteen heel actief mijn hele Itunes-bibliotheek laten invoeren: kom maar op met die tips.
Eerlijk gezegd, heb ik er niet zo veel mee gedaan. Dat kwam ook door de dertig liedjes limiet. Ik wilde nog wat overhouden voor het moment dat ik er over moest bloggen. Maar nu weet ik niet zo goed meer hoe het werkt en blijk ik toch nog maar een stuk of drie liedjes tegoed te hebben. Bovendien werd ik niet echt blij van de aanraders. Dat die gebaseerd zijn op mijn eigen bibliotheek, probeer ik maar niet persoonlijk op te vatten :)
Ten slotte is muziek voor mij de laatste jaren steeds meer iets op de achtergrond geworden, dan iets waar ik werkelijk voor ga zitten. Ik denk dat dat komt door de ontwikkeling van de mp3 en de bijbehorende speler. Het gebeurt nog maar zelden dat ik met een nieuwe cd in de speler en het boekje in de hand uitgebreid ga zitten luisteren. Misschien moet ik daar maar weer eens tijd voor maken. En wanneer ik dat doe, zal ik last fm er weer eens bijpakken.

Wel erg grappig trouwens dat er free downloads op de site staan. Begrijp ik daar uit dat het downloaden van deze liedjes niet illegaal is? Of trekt deze site zich niet zoveel aan van het auteursrecht?



zondag 13 september 2009

#18 Librarything

Kun je valsspelen met de 23-archiefdingen? Want dat heb ik dan een beetje gedaan. Zodra ik wist dat ik aan deze pilot zou meedoen, heb ik namelijk op de site van de 23dingen voor de bibliotheek gekeken. En toen heb ik me al aangemeld voor Librarything. Mijn account bij deze toepassing loopt dus al een paar maandjes.
In het begin keek ik er alleen maar een beetje rond en leek het me een hels karwei om mijn hele boekenkast in te voeren. Zodra ik begon, was ik echter niet meer te stoppen. Het hele weekend zat ik in te voeren en al snel ook te neuzen in andermans verzameling.
Wat is het heerlijk om tips te krijgen van mensen met een vergelijkbare boekenkast! Ineens stond ik met lijstjes in de boekwinkel en in de bibliotheek in plaats van een beetje verdwaald rond te dolen.
Ik moet toegeven dat, na de eerste twee weekenden, Librarything van mij wat minder aandacht heeft gekregen. Toen ik zojuist probeerde in te loggen, bleek ik mijn wachtwoord vergeten te zijn. En dat terwijl ik in het begin toch zo enthousiast was. En nu blijkt zelfs dat één of andere Duitser met een overdreven belangstelling voor de Duitse filosofen mij heeft gelabelt als 'interessante verzameling'. En dat terwijl ik de restanten van mijn studieboeken filosofie (één jaartje de weg kwijt toen ik 19 was...) nog niet eens heb ingevoerd. Toch wel flatteus, ben mijn gebrek aan populariteit op Twitter onmiddelijk vergeten :)
Yvette blogde dat de KB hun collectie al op Librarything heeft staan en dat het Nationaal Archief dat ook moest doen. Daar ben ik het helemaal mee eens. Ik heb het idee dat de boekencollectie van het NA niet altijd de aandacht krijgt die deze verdient. Dit is een mooie manier om die bijzondere werken onder de aandacht te brengen.

#13 Twitter

Mijn blog over Ding 13 liet even op zich wachten. Van te voren was ik niet erg enthousiast over Twitter, maar ik vond dat ik het een eerlijke kans moest geven. Vandaar dat ik het een paar weekjes aangekeken heb.
Dat ik niet zo enthousiast was over Twitter heeft vooral te maken met het waarom van het Twitteren. Voor een organisatie vind ik het wel leuk, maar om nou als privé-persoon alle onnuttige feitjes over je leven te delen, daar zet ik mijn vraagtekens bij. Nou wil ik wel eerlijk toegeven dat ik wel mijn WWW op hyves regelmatig bijhoudt, maar dat doe ik alleen als ik vind dat ik echt iets te melden heb aan mijn hyvesvriendjes en vriendinnetjes.
En daar zit 'm nu de kneep: ik heb geen Twittervriendjes en -vriendinnetjes. En in de afgelopen weken heb ik er ook niet veel gemaakt. Mijn vriendengroep blijkt niet echt 2.0, want er zaten er maar twee op Twitter en die zijn allebei al weken geleden bij de tweet 'Twitter uitvogelen' blijven steken. Bovendien hebben ze zich nog niet geroepen gevoeld om mij te gaan volgen. Twitter slaat hiermee een behoorlijke deuk in mijn gevoel van eigenwaarde: ik ben niet populair op Twitter! En dat is vervelend, want Twitter draait om populariteit: volgers hebben en mensen die op je reageren. Nou zit het verder best goed met mijn eigenwaarde, dus ik laat mij niet zomaar kisten door een 2.0 toepassing. Al geef ik toe dat ik mensen ben gaan uitnodigen om mij te volgen op Twitter(tot nu toe nog geen resultaat)
Maar zelf tweets zetten is natuurlijk maar een deel van Twitter. Het gaat ook om het volgen van andere twitteraars en zo op de hoogte blijven van het doen en laten van mensen en organisaties die je interesseren. De afgelopen weken heb ik wat beroemdheden gevolgd, de tweets van het Witte Huis en natuurlijk de Schaghenbrief gelezen en de fout gemaakt me te abonneren op de tweets van de NYTimes. Deze laatste twitterde zo veel dat ik alle andere tweets miste, omdat de NYTimes er alweer dertig uitgegooid had. Het volgen van Twitter vond ik best wel leuk, maar als je dit serieus wilt aanpakken heb je er volgens mij een dagtaak aan. Wat een informatie-overload! Als je even niet oplet heb je de berichten van die ene organisatie, die je nou echt het belangrijkst vind, alweer gemist. Al kun je natuurlijk ook even op die organisatie klikken om te zien of ze nog iets nieuws hebben.
Kortom, na een paar weken ben ik er nog steeds niet uit wat ik nu echt van Twitter vind. Misschien is het straks net als met hyves en de mobiele telefoon: als iedereen eraan meedoet, dan blijf ik heus niet achter. Ik denk dat ik het er even vanaf laten hangen of ik vanuit de bushbush van Zuid Afrika kan twitteren dat ik een leeuw/giraffe/nijlpaard heb gespot. Wedden dat iedereen me dan wil volgen! :)



woensdag 9 september 2009

#19 Sociale Netwerken

Ik kan me de dag nog herinneren dat mijn huisgenootje Janita thuiskwam met een verhaal over een website waarop je kon zien wat de vrienden van je vrienden aan het doen waren. Mijn reactie was vooral: Wat? en Waarom in godsnaam? Zij was echter helemaal into hyves en begon meteen met het uitbouwen van haar netwerk.
En zoals het met de meeste nieuwe ontwikkelingen gaat (vooral de opkomst van de mobiele telefoon en de laarzen met puntneuzen staan me nog helder voor de geest), ik mopper wat, zeg dat ik dat natuurlijk nooooit ga doen, en ga uiteindelijk overstag. Binnen no time was ik helemaal verslaafd aan hyves.
Inmiddels is de verslaving wel wat bekoeld, maar mijn enthousiasme voor de site is nog steeds groot. Vooral de mogelijkheid om weer in contact te komen met vrienden en klasgenoten van lang geleden is geweldig. Vaak bekoelen deze contacten na de eerste: 'waaah, wat leuk hoe is het met jou?' wel weer, maar de mogelijheid om elkaar weer snel te spreken is er altijd.

Voor organisaties vind ik hyves een wat minder geschikt medium. Vooral omdat iedereen onder elke naam een hyve kan openen. Theater de Regentes, waar ik nog eens een blauwe maandag achter de kassa heb gezeten, kent op deze manier volgens mij al drie of vier hyves. Hoe kunnen bezoekers dan nog onderscheiden welke 'de echte' is? En soms is er ook helemaal geen echte.
Zelf ben ik officieel nog altijd de beheerder van de hyve van café de Minnaar in Groningen. Aangezien ik daar al meer dan een jaar niet meer werk, is deze hyve behoorlijk in het slop geraakt. Ik heb geen foto's of nieuwtjes meer om erop te zetten, maar heb ook geen idee hoe ik het beheer van dat ding overdraag aan één van mijn oud collega's.

Natuurlijk is het wel hartstikke leuk om een community rondom je organisatie te bouwen. Het is een handige manier om als bezoeker de namen en gezichten van andere bezoekers te leren kennen en misschien informatie uit te wisselen. En als organisatie weet je tenminste zeker dat de informatie die je op die site aanbiedt ook terecht komt bij hen die geïnteresseerd te zijn. Bovendien kost het ook nog eens niks! De vraag is echter of mensen de informatie op zo'n site echt lezen. Zelf ben ik lid van meerdere publieke hyves, maar ik kijk er zelden op om te zien of er nog iets nieuws is. Een communitysite dient toch meer om het 'groepsgevoel' te bieden dan als serieus informatiekanaal.

dinsdag 1 september 2009

#17 Genealogie 2.0

Wie zichzelf of iemand anders googled komt daarbij meestal wel een paar genealogische websites tegen. Altijd leuk om te lezen dat je in de 19e eeuw al een paar keer overleden bent. Het is duidelijk dat er steeds meer websites komen waarop mensen de resultaten van hun zoektocht naar voorvaderen publiceren.
Het stamboomforum lijkt er op gericht om iedereen die zich met stamboomonderzoek bezighoudt te ondersteunen en met elkaar in contact te brengen. Misschien komt het omdat ik geen genealoog ben, maar ik weet niet of ze daarin slagen. Het ziet er allemaal erg rommelig uit. Niet echt een overzichtelijke website. Ook het forum lijkt een wirwar. Hoe kom je er hier ooit achter of iemand al bezig is met een onderzoek naar jouw familienaam? Alleen de tagcloud biedt uitkomst, maar echt veel namen staan daar niet in. Pech als je achternaam niet De Vries is....
Wel erg leuk om te zien dat mensen aanbieden onderzoek voor een ander te doen.

Voor het Nationaal Archief is deze website volgens mij niet geschikt om zelf actief op te zijn. Maar het is wel een goede manier om op de hoogte te blijven van wat die genealogen allemaal doen. Ze zijn immers met veel en maken een belangrijk deel uit van onze bezoekers.
Misschien zou het een goed idee zijn om zelf een dergelijk forum te hosten (graag dan iets overzichtelijker dan Stamboomforum). Hierop zouden bezoekers elkaar kunnen helpen, maar zouden er ook vanuit hier tips voor onderzoek kunnen worden gegeven. Op die manier kom je er ook snel achter waar de struikelblokken zitten en waar je dus meer informatie over moet verschaffen als archiefinstelling.